DE LA MATERNELLE À L'UNIVERSITÉ Oc

DE LA MATERNELLE À L'UNIVERSITÉ

Octobre 1970. Je vais à l'école pour la première fois! Je me rappelle ... Maman vient avec moi. Oh! l'école n'est pas loin: c'est la « maternelle » de notre quartier. Et à Strasbourg il y a une école maternelle dans chaque quartier. Mais mon sac est lourd: il est plein de feuilles de papier pour dessiner et pour apprendre à écrire. À l'école, nous jouons aussi avec nos amis de classe. Nous restons six heures par jour en classe. C'est long!
À six ans, je change d'école . Mon sac devient plus lourd avec mes livres de classe: un livre de français et un livre de calcul. L'année suivante, nous apprenons l'histoire et la géographie.
À dix ans, je fête mon anniversaire avec Joël et Nicole, mes meilleurs amis de classe. Je suis avec eux dans la même classe depuis trois ans. Mais nous quittons l'école primaire à la fin de l'année. Bientôt, le collège...
Le collège est de l'autre côté de la ville. Je dois prendre l'autobus. Joël et Nicole vont dans la même école, mais nous ne sommes plus dans la même classe. Je fais la connaissance de nouveaux amis: Béatrice et Guillaume. J'ai plusieurs professeurs maintenant... Et j'ai aussi beaucoup de livres de classe!
À 15 ans, j'entre en classe de seconde. Maintenant, je suis au lycée. Béatrice et Guillaume ne sont plus avec moi. Béatrice, elle, préfère quitter l'école à 16 ans et devenir coiffeuse. Guillaume, lui, est parti à la rentrée dans un lycée d'enseignement professionnel: il veut devenir plombier. Moi, je veux passer mon baccalauréat à 17 ans et devenir journaliste. J'ai encore trois années de lycée, puis trois années à l'université. À la fin des études, il faut réussir ses examens pour avoir la licence de journalisme .


D'après Quoi de neuf?

Результаты (армянский) 1:

KINDERGARTEN Է ՀԱՄԱԼՍԱՐԱՆԻ հոկտեմբերի 1970 Ես պատրաստվում եմ դպրոց, առաջին անգամ. Ես հիշում եմ, ... Mom գնում ինձ հետ. Oh! դպրոցը հեռու չէ: Դա այն է, որ «մայր» է մեր հարեւանությամբ. Իսկ Strasbourg կա մանկապարտեզ, ամեն թաղամասում. Բայց իմ տոպրակ էր ծանր: Դա այն է, լի է թերթերով թղթի հրավիրել եւ սովորել է գրել. Դպրոցում մենք նաեւ խաղալ մեր դասընկերների. Մենք վեց ժամ մեկ օր դասի. Դա երկար վեց տարեկան հասակում, ես փոխել դպրոցներ: Իմ պայուսակ ստանում է ավելի ծանր իմ գրքերով: Ֆրանսիական գիրք եւ հաշվողական գրքում. Հաջորդ տարի, մենք սովորում ենք, պատմությունն ու աշխարհագրությունը: Այս տասը տարիների ընթացքում, ես տոնել իմ ծննդյան օրը, ինչպես նաեւ Joel եւ Nicole, իմ լավագույն դասընկերների. Ես եմ նրանց հետ նույն դասարանում երեք տարի. Բայց մենք թողնենք տարրական դպրոցը վերջում տարվա. Շուտով, քոլէճը ... քոլեջի է, մյուս կողմում քաղաքի. Ես պետք է վերցնել ավտոբուս. Joel եւ Nicole գնում են նույն դպրոցում, բայց մենք չենք նույն դասարանում. Ես հանդիպել եմ նոր ընկերներ: Beatrice եւ Ուիլյամ. Ես ունեմ մի քանի ուսուցիչների այժմ ... Եվ ես պետք է նաեւ շատ դասագրքերը! At 15 Ես գալիս եմ, երկրորդ դասարանում: Հիմա ես ավագ դպրոց. Beatrice եւ Վիլյամ այլեւս ինձ հետ. Beatrice, նա նախընտրում է թողնել դպրոցը 16 եւ դառնալ վարսավիր. Guillaume, նա մնացել է սեպտեմբերին մասնագիտական ​​ավագ դպրոցի: Նա ուզում է դառնալ ջրմուղագործ. Me, ես ուզում եմ ծախսել իմ աստիճան ժամը 17 եւ դառնալ լրագրող: Ես դեռ երեք տարվա ավագ դպրոցի եւ երեք տարիների ընթացքում համալսարանում. At ավարտելուց ուսանողները պետք է անցնեն քննությունները ժուռնալիստիկայի լիցենզիայի: Ըստ Ինչ կա